မင်္ဂလာပါ ဦးဇင်း။ တခုလောက်မေးချင်လို့ပါ။ သူများလှူ ပြီးသား ပစ္စည်းတခုကို ကိုယ်က ပြန်ဝယ်ပီး ပြန်လှူရင် ကုသိုလ်မရဖူးဆိုတာဟုတ်ပါသလား။
ဥပမာ ပြောရ ရင် ဘုန်းကြီးကျောင်းမှ သင်္ကန်းတွေပေါများနေလို့ တပည့်တော်မက အသစ်တခု မဝယ်တော့ပဲ အဲသင်္ကန်းကိုပဲ ဘုန်းကြီးစီ ဝထ္ထုငွေနဲ့ပြန်ဝယ်ပီး ပြန်ပီး လှူရင် ကုသိုလ်မရဖူးလို့ပြောတာကြားဖူးလို့ပါ။ အဲတာ ဟုတ်ပါသလား။
အဲ့လိုလုပ်ရင် ငရဲကြီးတတ်ပါတယ် ဒကာမ။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ရဟန်းတော်က ပိုက်ဆံ မသုံးရဘူး၊ ပစ္စည်း မရောင်းရဘူး၊ ဖလှယ်မှုကိုလည်း မပြုရပါဘူး။
ဒကာမကို ရဟန်းတော်က သင်္ကန်းတွေ ပိုက်ဆံနဲ့ လဲလိုက်ရင် ရောင်းရင် ရဟန်းတော်ကလည်း ငရဲကျမယ် ဒကာမကလည်း ဝိနည်း နဲ့ သာသနာတော်ကို ဖျက်ဆီးနေတဲ့အတွက် ငရဲကြီးတတ်ပါတယ်။
ဝိနည်းကို မလိုက်နာတတ်တဲ့ ရဟန်းတော်တွေကို ဝိနည်းမှာ မလိုက်နာအောင် ထောက်ပံ့ပေးတဲ့ ဒကာ ဒကာမတွေက အကုသိုလ် အကြီးကြီး စုနေပါတယ်လို့ ဝေဘူဆရာတော်ထံမှ သိရပါတယ်။ ဝေဘူဆရာတော်ကြီးက ပိုက်ဆံကို တစ်ခါမှ (စာအိတ်နဲ့လည်း) လက်ခံတော်မမူပါဘူး။
အဲ့တော့ ဒကာ ဒကာမတွေက ဆရာတော်ကြီးရဲ့ ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ ဆရာတော် မမြင်တဲ့၊ မရှိတဲ့ အချိန်မှာ ပိုက်ဆံကို တစ်နေရာမှာ ထားခဲ့လေ့ ရှိခဲ့ပါတယ်။
အဲ့တော့ ဝေဘူဆရာတော်ဘုရားကြီးက မိန့်တော်မူတယ် အဲ့လိုလုပ်ရင် အကုသိုလ် ဖြစ်ပါတယ်တဲ့။ တကယ်ပါ ဒကာမ၊ ဝိနည်းကို ကျူးလွန်ခြင်းမှာ အားပေးကြတဲ့ ဒကာ ဒကာမတွေက အကုသိုလ်တွေ စုတယ်၊ ငရဲ ကြီးတယ်။
ဝိနည်းကို လေးစားခြင်း၊ ဝိနည်းကို ဓိုရ် (လိုက်နာ)ခြင်းမှာ အားပေးကြတဲ့ ဒကာ ဒကာမတွေက ကုသိုလ်တွေ စုတယ်၊ နတ်ပြည်နဲ့ နိဗ္ဗာန်နဲ့ နီးပါတယ် ရောက်ရလွယ်ပါတယ်။
ဒကာမကို လျှို့ဝှက်ချက် တစ်ခု ပြောလိုက်ပါမယ်။ ရဟန်းတစ်ပါးက ဝိနည်းစည်းကမ်း ကျူးလွန်ရင် ဒကာမက အဲ့ဒီ ရဟန်းကို ဆုံးမသင့်ပါတယ်၊ ဆုံးမရပါတယ် – “အရှင်ဘုရားကို တပည့်တော် ဝိနည်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး လျှောက်စရာ ရှိပါတယ် ဘုရား။”
(ရဟန်းတော်က လက်ခံရင် ဒီလို ဆက် လျှောက်လိုက်ပါ) “အရှင်ဘုရားက ဝိနည်း စည်းကမ်း ကျူးလွန်နေပါတယ်၊ ဝိနည်း စည်းကမ်းကို လိုက်နာတော်မူပါ ဘုရား။”
အဲ့ဒီမှာ ရဟန်းတော်က ဝိနည်းစည်းကမ်း တကယ် ကျူးလွန်နေတယ်ဆိုရင် ဒကာမရဲ့ အဆုံးအမကို (ဝိနည်းနဲ့ ညီတယ်ဆိုရင်) တစ်သဝေမတိမ်း လိုက်နာရပါတယ်။ မလိုက်နာဘူးဆိုရင်၊
အဲ့ဒီ စည်းကမ်းကို ထပ် ကျူးလွန်တယ်ဆိုရင် စည်းကမ်း ကျူးလွန်ခြင်းအတွက်လည်း အာပတ် သင့်ပါတယ်၊ ဒကာမရဲ့ အဆုံးအမကို မလိုက်နာတဲ့အတွက် ထပ် (ဒုက္ကဋာ) အာပတ် သင့်ပါတယ်။ စိတ်ပါလက်ပါ
ကျူးလွန်ထားတဲ့ အာပတ် သင့်တယ်ဆိုတော့ အဲ့ဒီ ရဟန်းတော်က တစ်သက်လုံး မဂ်၊ဖိုလ် မရနိုင်ပါဘူး၊ ငရဲတောင် ကျတတ်ပါတယ်။
ရဟန်းတော်က ငရဲ မကျချင်ဘူးဆိုရင်၊ မဂ်၊ဖိုလ်လည်း ရချင်တယ်ဆိုရင် အဲ့ဒီ ရဟန်းတော်က အဲ့လို အာပတ်လည်း သင့်တယ်ဆိုရင် တစ်ခြားရဟန်းတစ်ပါး ရှာပြီး အပြစ်ကို (အာပတ်ကို) ဝန်ခံရပါတယ်။
ဘယ်ရဟန်းထံမှာ မဆို ဝန်ခံလို့ရတာ မဟုတ်ပါဘူး၊ ဒီရဟန်းတော် ကျူးလွန်ထားတဲ့ သိက္ခာပုဒ်ကို မကျူးလွန်ထားတဲ့ ရဟန်းတစ်ပါးကို ရှာရပါတယ်။ ရှာတွေ့ပြီး သူ့ကို ဝန်ခံရပါတယ် (ဒေသနာ ကြားရပါတယ်) –
“နောက်အခါ သတိထားလိုက်ပါမယ် ဘုရား (မကျူးလွန်တော့ဘူး)” လို့ စင်ကြယ်တဲ့ ရဟန်းတော်ကို ကတိပေးရပါတယ်။
တကယ်တမ်းကတော့ ဒီလို မလွယ်ပါဘူး နော်။ ဒါဆို ဒကာမက အခု ရဟန်းတွေကို သူတို့က ဝိနည်း လိုက်နာလား မလိုက်နာဘူးလားလို့ သွားစစ်မယ်ဆိုရင် အခက်အခဲ အများကြီး တွေ့နိုင်ပါတယ်။
တကယ်တော့ အကုသိုလ် အများကြီး စုနိုင်ပါတယ်။ ဒကာမက ဝိနည်းဓိုရ် ရဟန်းအစစ်တစ်ပါးကို ဝိနည်း ကျူးလွန်တယ်လို့ အပြစ်ပေးလိုက်ပြီး
တကယ်အမှန်တော့ ရဟန်းတော်က မကျူးလွန်ဘူး (သိက္ခပုဒ်တွေ အများကြီး ရှုပ်ပါတယ် ဒကာမ) ဆိုရင် ဒကာမမှာ အကုသိုလ် စုသွားပါပြီ။ ကုသိုလ်နဲ့ပဲ ဆုံးမချင်တယ်ဆိုရင် အရင် မေးလိုက်ပါ –
“အရှင်ဘုရား တပည်တော်က အရှင်ဘုရားနဲ့ ဝိနည်း ခဏ ဆွေးနွေးလို့ ရမလား ဘုရား။” ရဟန်းတော်က “ရတယ်” ဆိုရင် “အရှင်ဘုရား၊ အရှင်ဘုရား ခုန ပြုခဲ့တဲ့ အလုပ် / မိန့်ခဲ့တဲ့ စကား / နည်းလမ်း ဟာ မြတ်စွာဘုရားရဲ့ ဝနည်းတော်နဲ့ ညီပါသလား ဘုရား။”
ရဟန်းတော်က “ညီတယ်” ဆိုရင် ဒကာမက ရဟန်းတော်ကို ချီးမွှမ်းရပါတယ် – “ဝိနည်းဓိုရ် ဆရာတော်ဖြစ်တဲ့ အရှင်ဘုရားကို တပည့်တော် အမြဲ ရိုသေလေးစားမှာပါ ဘုရား။”ရဟန်းတော်က “မညီဘူး”ဆိုရင် ဒကာမ ဆုံးမရပါတယ် –
“အရှင်ဘုရား ဒီလို လုပ်ရင် ဝိနည်းနဲ့ မညီတော့ အရှင်ဘုရား အတွက် တပည့်တော် စိုးရိမ်ရပါတယ် ဘုရား။ ဋီကာကျမ်းအတိုင်း ပြောမယ်ဆိုရင် အရှင်ဘုရား ငရဲ ကြီးမှာပါတဲ့ ဘုရား။ အရှင်ဘုရား အဲ့ဒီ အလုပ်ကို/စကားကို ဝိနည်းနဲ့ အညီပဲ ပြုတော်မူပါ ဘုရား။”
ဒီလို အကြီးမားဆုံး မေတ္တာ ထားပြီး ရဟန်းတစ်ပါးနဲ့ ဆက်ဆံရင် ဒကာမမှာ ကုသိုလ် ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် အများကြီး ရမှာပါ။ရဟန်းတော်တွေမှာ သင်္ကန်း “အပို” မရနိုင်ပါဘူး ဒကာမ။ အဲ့လို ဒီကမ္ဘာမှာ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။
ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ရဟန်းတော်တွေက ဒါန စတဲ့ ကုသိုလ် (၁၀)ပါးကို ကျင့်ကြံရပါတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့်လည်း သင်္ကန်းမရှိတဲ့ ကျောင်းတွေကို ရဟန်းတော်ရဲ့ “အပို” သင်္ကန်းတွေ ရဟန်းတော်က သွားလှူပေးရပါတယ်။
မြတ်စွာဘုရားလည်း မိန့်တော်မူတဲ့အတိုင်း “အပို”သင်္ကန်းကို အိပ်ရာခင်း၊ လိုက်ကာ၊ နေခင်းထိုင်၊ လက်သုတ်ပဝါး စသည်အဖြစ် သုံးသင့်ပါတယ်။
မြတ်စွာဘုရား ခေတ်မှာ “အပို” သင်္ကန်းတွေကို အမှုန့်ဖြစ်အောင် ခြေထားလိုက်ပြီး ကြမ်းပြင်ကို ပြုလုပ်ရာ၌ သုံးခဲ့ပါတယ်။ ဒကာမတို့က ပြန် ဝယ်မယ်ဆိုရင် ရဟန်းတော်တွေက ပိုက်ဆံရမလို့ သိမ်းထားမှာပါ။ မဝယ်ဘူးဆိုရင် မြတ်စွာဘုရားရဲ့ အမိန့်တော်နဲ့အညီ အသုံးပြုမှာပါ ဒကာမ။
ရဟန်းတော်တွေက သင်္ကန်းမာျးများ စုထားပြီဆိုရင် ဒကာ ဒကာမတို့က ရဟန်းတော်တွေကို ဘယ်လို အသုံးဖြစ်အောင် သုံးရမလဲလို့ မေတ္တာဖြင့် အကြံပေးသင့်ပါတယ်။
သင်္ကန်းတွေ ဘယ် ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ နည်းပါသလဲ၊ အပိုသင်္ကန်းတွေကို ဘယ်မှာ ပြန်လှူရင် အကျိုးများမလဲ ဆိုတာလည်း ဆောင်ရွက်ပေးသင့်တဲ့ နည်းလမ်းနဲ့အတူ မေတ္တာဖြင့် အကြံပေးသင့်ပါတယ်။
ဒကာ ဒကာမတို့က ရဟန်းတော်တို့ရဲ့ ဝိနည်းမှာ တကယ် ပြည့်စုံအောင် အားပေးရပါတယ်၊ ထောက်ပံ့ပေးရပါတယ်၊ ဆုံးမပေးရပါတယ်။ အဲ့လိုဆိုရင် ကုသိုလ် အများကြီး ရပါတယ်။